Γιατί το πρώι...;;;

Γιατί κορίτσι μ' το πρωί 

τον πούτσο τον χουφτώνεις;

Γιατί το βράδυ που 'ρχεσαι

Κλωτσάς και μουλαρώνεις...;;;

"Ν.Λιόλιος"

"Δομοκός"

Αντιθέσεις

Χόρτα στο πάρκο έκοβε

να ζήσει τα παιδιά του...

Καλό!!! το μεροκάματο

το 'βλεπε απ' τη μεριά του...

- Νίκο... ωραίο οικόπεδο

μα λίγο ακριβό...

2,5 δισ. μου εζητήσανε...

- Με 2 δισ. αγόρι μου το θεωρείς φθηνό;

"Ν.Λιόλιος"

"Δομοκός"

... εσύ τι σκέφτηκες;

Το χέρι απαλά της έπιασε

μετά τη φίλησε γλυκά...

- Μωρό μου... εσύ τι σκέφτηκες;

- "Να 'χεις μια πούτσα Νάααα..."

"Ν.Λιόλος"

"Δομοκός"

Ανήφορος

Τα πόδια στον ανήφορο....

είχε όλο το χειμώνα....

- Παιδάκι μ', να την πάρουμε

γιατί είναι οικονόμα....

"Ν.Λιόλιος"

"Δομοκός"

"Ν. Λιόλιος" Δομοκός

"Ν. Λιόλιος" 

Δομοκός

Μέσα από το έργο του ο "Ν. Λιόλιος" Δομοκός, μετά το πρώτο αυθόρμητο σπαρταριστό γέλιο και το σόκ της αθυροστομίας του, έρχεται η κωμική κατάθλιψη όταν κανείς σκεφτεί καλύτερα τις αφορμές του.

Είναι ένα έργο αντιφατικό ανάμεσα στον αυτοσαρκασμό και της ανέξοδης γελωτοθεραπείας κάνοντας πλάκα με τους πάντες και τα πάντα, γνωρίζοντας ότι το γέλιο είναι ο κατασταλτικός μηχανισμός του άγχους και κατά δεύτερο κύριο λόγο μετά το σπαρταριστικό γέλιο έπονται σοβαρές σκέψεις που μπορούν να βελτιώσουν και να κάνουν πιο τέλειο το κόσμο, παραμένοντας - τελικά - στο βασίλειο της γελοιότητας...

"Αμήν"
Ν. Χ. Κράββαρης
"Στροφές"